[Review] Friendship is Magic - Season 5 Episode 3: Castle Sweet Castle

สำหรับสัปดาห์นี้ Friendship is Magic ก็กลับมาสู่ตอนธรรมดาอีกครั้งหนึ่ง แต่ทว่าตอนธรรมดานี้กลับแฝงอะไรไว้ไม่ธรรมดาเสียด้วย

หลังจากที่ Twilight เสียบ้านไปในซีซันที่แล้วและได้บ้านใหม่เป็นปราสาทจากในหีบ เธอเริ่มรู้สึกว่ามันใหญ่เกินไปและรู้สึกไม่ใช่บ้าน นั่นทำให้เธอเริ่มไม่อยากกลับไปหามัน เมื่อเพื่อนๆได้ยินดังนั้นจึงร่วมกันตกแต่งปราสาทให้เธออยู่

ฟังพล็อทแล้วผมเชื่อว่าหลายคนคงเดาๆได้ทันทีว่ามันต้องป่วนแน่ๆ ซึ่งก็เป็นอย่างนั้น ช่วงครึ่งแรกของเนื้อเรื่องจัดมุขตลกกันเต็มที่ไม่มียั้ง เพราะต่างคนต่างยัดสิ่งตัวเองชอบเข้ามาในปราสาท มีเรื่องฮาๆมาให้ขำตลอดพ่วงกับบทเพลงเพราะๆขับกล่อม

แต่เมื่อเรื่องเข้าสู่ครึ่งหลัง ทุกคนเริ่มหาคำตอบว่าอะไรที่ทำให้ห้องสมุดเป็นบ้าน Twilight และนั่นคือจุดเริ่มของฉากซึ้งๆของตอนนี้ ทุกคนเริ่มพูดถึงตอนเก่าๆในซีซันที่ผ่านมา รวมไปถึง Twilight ที่กลับไปดูซากของบ้านเก่า และสุดท้ายทุกคนตัดสินใจเอารากของบ้านเก่ามาทำเป็นของประดับในปราสาท ประดับด้วยเพชรซึ่งมีภาพความทรงจำที่ผ่านมาของ Twilight

ทีมงานฉลาดมากที่เลือกจังหวะจะโคนในการนำเสนอตอนนี้ได้อย่างยอดเยี่ยม นั่นคือเปิดตอนด้วยสิ่งที่รู้สึกสนุกสนาน แต่ตบท้ายด้วยเนื้อหาที่ซึ้งและกินใจอย่างมาก การอ้างถึงตอนเก่าๆที่พวกเพื่อนๆว่ามานั้น ทำให้เรารู้สึกเหมือนได้เติบโตไปพร้อมกับ Twilight มาจนถึงวันนี้ (เช่นเดียวกับตอนจบซีซัน 3 ที่ Celestia ให้เราเห็นการเดินทางของ Twilight) การเลือกรากของต้นไม้เป็นเครื่องประดับของที่นี่แสดงถึงจุดเริ่มต้นของบ้านเก่า Twilight และถูกถ่ายต่อมายังที่นี่ และทำให้ Twilight พร้อมที่รับบ้านนี้เป็นบ้านใหม่ของเธอคู่กับความทรงจำจากบ้านเก่า

แต่มันก็ไม่ใช่ว่าจะดีทั้งหมดเท่าไหร่ จุดเสียจุดเดียวในตอนนี้คือการปรับให้เพื่อนๆของ Twilight เกิดอาการงี่เง่ากะทันหันขึ้นมา ที่คิดว่าการทำบ้านโดยการโยนทุกอย่างที่ตัวเองชอบลงไป โดยเฉพาะอย่างยิ่ง Applejack ที่เอาดินเข้ามาในบ้าน คือคิดอะไรของเอ็งฟร่ะ? บ้านเอ็งก็ไม่ได้เอาดินมาอยู่ในบ้านเสียหน่อย ทำไมไปทำแบบนั้นกับบ้านคนอื่น? ตรงนี้ถ้าพล็อทออกมาเป็นการลองตกแต่งหลายๆแบบแล้วไม่ได้ผลจะดูมีเหตุผลกว่า

ตอนนี้อย่างที่เกริ่นไว้คือมันเป็นตอนที่อาจจะดูธรรมดาสำหรับเรื่องนี้ แต่การเขียนบทมันทำให้เราฉุกคิดกับคำตอบของคำว่า "บ้าน" คืออะไรที่ทำให้บ้านเป็นบ้าน มันไม่ใช่แค่รูปทรง มันไม่ใช่แค่ขนาด แต่มันคือความทรงจำที่เรามีร่วมกับมันมาตั้งแต่ต้น ผมดูตอนนี้จบแล้วผมเข้าใจเลยว่าทำไมผมถึงยังรักที่จะอยู่บ้านเดิมต่อไป

---

สรุป

+ จังหวะการดำเนินเรื่องดีมากๆ มีครบรสทั้งตลกโปกฮา เพลงเพราะๆ และฉากซึ้งๆ
+ การรำลึกถึงตอนเก่าๆทำให้รู้สึกเหมือนได้เติบโตไปพร้อมกับตัวละคร

- ตัวละครค่อนไปทางงี่เง่านิดหน่อยที่คิดเรื่องแบบนี้ไม่ได้ตั้งแต่ตอนแรก (คือแบบเอาดินเอาสัตว์เข้ามาในบ้านเนี่ย คิดได้ยังไง?)

คะแนน: 9/10